flamma

ภาษาละติน

รากศัพท์

ภาษาอิตาลิกดั้งเดิม *flagmā, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *bʰl̥g- (“to shimmer, gleam, shine”). เทียบกับflagrō (“to blaze”) จากthe same root.

การออกเสียง

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈflam.ma/, [ˈfɫ̪ämːä]
• (คริสตจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈflam.ma/, [ˈflämːä]

คำนาม

1. ไฟ

การผันรูป

การผันรูปที่หนึ่ง

การก	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก	flamma	flammae
สัมพันธการก	flammae	flammārum
สัมปทานการก	flammae	flammīs
กรรมการก	flammam	flammās
อปาทานการก	flammā	flammīs
สัมโพธนการก	flamma	flammae

คำพ้องความ

• (ไฟ): ignis

คำที่เกี่ยวข้อง

• flagrō
• flammeus
• flammō
• flammula
• īnflammō

คำสืบทอด

• Aromanian: fleamã
• อัสตูเรียส: llama
• กาตาลา: flama
• เดนมาร์ก: flamme
• ดัตช์: vlam
• อังกฤษ: flame
• ฝรั่งเศส: flamme
• ฟรียูลี: flame
• กาลิเซีย: chama
• เยอรมัน: Flamme
• กรีก: φλαμούρι (flamoúri), φλαμουριά (flamouriá)

• อิตาลี: fiamma
• นอร์เวย์: flamme
• ออกซิตัน: flamba
• โปรตุเกสเก่า: chama
• โรมาเนีย: flamă (borrowing)
• โปรตุเกส: chama, flama (borrowing)
• ซาร์ดิเนีย: fiama, fiamma
• ซิซิลี: ciamma
• สเปน: llama, flama
• สวีเดน: flamma

อ้างอิง

• “flamma”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• flamma in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
• Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book‎^[1], London: Macmillan and Co.
  • to be devoured by the flames: flammis corripi