j

j U+006A, j LATIN SMALL LETTER J ← i [U+0069] Basic Latin k → [U+006B]

ｊ U+FF4A, ｊ FULLWIDTH LATIN SMALL LETTER J ← ｉ [U+FF49] Halfwidth and Fullwidth Forms ｋ → [U+FF4B]

ดูเพิ่ม: ภาคผนวก:ตัวอักษรแบบอื่น/j

ข้ามภาษา

รากศัพท์ 1

ตัวอักษร

j (อักษรตัวใหญ่ J)

1. อักษรตัวที่ 10 ในอักษรละตินพื้นฐาน

สัญลักษณ์

j

1. (สัทอักษรสากล) เสียงเปิด เพดานแข็ง ก้อง

ดูเพิ่ม

• (อักษรละติน):  Aa  Bb  Cc  Dd  Ee  Ff  Gg  Hh  Ii  Jj  Kk  Ll  Mm  Nn  Oo  Pp  Qq  Rr  Sſs  Tt  Uu  Vv  Ww  Xx  Yy  Zz
• (ตัวอักษร J แบบอื่น):  Ĵĵ  Ɉɉ  J̌ǰ  ȷ  ϳ  ʝ  ɟ  ʄ  ᴊ  Ｊｊ  IJij  IJij  LJLjlj  LJLjlj  NJNjnj  NJNjnj

รากศัพท์ 2

สัญลักษณ์

j

1. หน่วยจินตภาพของแกนที่ 2

ภาษาอังกฤษ

การออกเสียง

• (ชื่อตัวอักษร): enPR: jā, สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /dʒeɪ/

  • เสียง (สหรัฐ)

    (file)

  • เสียง (สหราชอาณาจักร)

    (file)

  • สัมผัส: -eɪ
• (หน่วยเสียง): สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /dʒ/

ตัวอักษร

j (อักษรตัวเล็ก, อักษรตัวใหญ่ J, พหูพจน์ js หรือ j's)

1. ตัวอักษรตัวที่ 10 ของชุดตัวอักษรภาษาอังกฤษ เรียกว่า jay และเขียนเป็นอักษรละติน

ดูเพิ่ม

• (อักษรละตินในภาษาอังกฤษ) letter; A a, B b, C c, D d, E e, F f, G g, H h, I i, J j, K k, L l, M m, N n, O o, P p, Q q, R r, S s, T t, U u, V v, W w, X x, Y y, Z z

จำนวน

j (อักษรตัวเล็ก, อักษรตัวใหญ่ J)

1. จำนวนเชิงอันดับที่ ที่ 10 แผลงจากตัวอักษรเดียวกันในชุดตัวอักษรภาษาอังกฤษ เรียกว่า jay และเขียนเป็นอักษรละติน