จากอาหรับ مَوْسِم (มัวซิม)
musim (อักษรยาวี موسيم, พหูพจน์ musim-musim, สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่งไม่ทางการ musimku, สัมพันธการกบุคคลที่สอง musimmu, สัมพันธการกบุคคลที่สาม musimnya)
musim (พหูพจน์ musim-musim)
