ข้ามไปเนื้อหา

orang

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษามาเลเซีย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษามาเลย์อิกดั้งเดิม *uraŋ (คนต่างถิ่น), จากภาษามาลาโย-พอลินีเชียนดั้งเดิม *(t-)uRaŋ (คนต่างถิ่น); เป็นไปได้ว่าร่วมเชื้อสายกับภาษาชวา wong

คำนาม

[แก้ไข]

orang (อักษรยาวี اورڠ‎, พหูพจน์ orang-orang, สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่งไม่ทางการ orangku, สัมพันธการกบุคคลที่สอง orangmu, สัมพันธการกบุคคลที่สาม orangnya)

  1. คน, มนุษย์

ภาษาอินโดนีเซีย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

จากภาษามาเลเซีย orang

คำนาม

[แก้ไข]

orang (สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่ง orangku, สัมพันธการกบุคคลที่สอง orangmu, สัมพันธการกบุคคลที่สาม orangnya)

  1. คน, มนุษย์