orang
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษามาเลย์[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษามาเลย์อิกดั้งเดิม *uraŋ (“คนต่างถิ่น”), จากภาษามาลาโย-พอลินีเชียนดั้งเดิม *(t-)uRaŋ (“คนต่างถิ่น”); เป็นไปได้ว่าร่วมเชื้อสายกับภาษาชวา wong
คำนาม[แก้ไข]
orang (ยาวี اورڠ, พหูพจน์ orang-orang, สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่งไม่ทางการ orangku, สัมพันธการกบุคคลที่สองไม่ทางการ orangmu, สัมพันธการกบุคคลที่สาม orangnya)
ภาษาอินโดนีเซีย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษามาเลย์ orang
คำนาม[แก้ไข]
orang (พหูพจน์ orang-orang, สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่ง orangku, สัมพันธการกบุคคลที่สอง orangmu, สัมพันธการกบุคคลที่สาม orangnya)
- คน, มนุษย์