pecunia

ภาษาละติน

รากศัพท์

จาก .

การออกเสียง

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /peˈkuː.ni.a/, [pɛˈkuː.ni.a]
• ตัวอย่างเสียง:

  (file)

  (Classical)

คำนาม

1. เงิน
2. ความมั่งคั่ง

คำสืบทอด

• Aromanian: picunjiu, picunj
• ฝรั่งเศส: pécuniaire
• ฟรียูลี: pecugne
• อิดอ: pekunio

• อิตาลี: pecunia (literary)
• โปรตุเกส: pecúnia
• โรมาเนีย: pecunie
• สเปน: pecunia (slang)[1], impecune[2]

อ้างอิง

• pecunia ใน Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• pecunia ใน Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• pecunia ใน Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
• pecunia ใน Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
• Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book‎^[3], London: Macmillan and Co.
• pecunia ใน Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
• pecunia ใน William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin