rwz

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *krwɯːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หู, ภาษาคำเมือง ᩉᩪ (หู), ภาษาลาว ຫູ (หู), ภาษาไทลื้อ ᦠᦴ (หู), ภาษาไทใหญ่ ႁူ (หู), ภาษาเขิน ᩉᩪ (หู), ภาษาไทดำ ꪬꪴ (หุ), ภาษาไทใต้คง ᥞᥧᥴ (หู๋), ภาษาอ่ายตน ꩭူ (หู), ภาษาอาหม 𑜍𑜥 (รู)

การออกเสียง

• (จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ɣɯ˧˩/
• เลขวรรณยุกต์: rw²
• การแบ่งพยางค์: rwz
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): ฆือ^เอก

คำนาม

rwz (สือดิบ 聏, 利, 𦕗, อักขรวิธี 1957–1982 rɯƨ)

1. หู