stå

ภาษาสวีเดน

รากศัพท์

From ภาษาสวีเดนเก่า stā, possibly from an unattested eastern ภาษานอร์สเก่า stá, or via early ภาษาเยอรมันต่ำกลาง stān. Both ultimately from ภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *stāną, from ภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *steh₂-. Or from earlier ภาษาสวีเดน stånda, from ภาษาสวีเดนเก่า staanda, standa, stonda, from ภาษานอร์สเก่า standa, from ภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *stāną, from ภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *steh₂-.

คำกริยา

stå (present står, preterite stod, supine stått, imperative stå)

1. ยืน

Usage notes

• The verb stå is often used in constructions such as stå och [another verb]. These constructions impart some of the same sense that is commonly expressed in English through the use of a present participle, that is they show that it is an ongoing activity. The standing as such is a minor issue:
  • Vad står du och glor på? ― What are you staring at?
  • Han bara står och mumlar ― He is just mumbling

• Note that the verbs sitta (“to sit”) and ligga (“to lie down”) may be used in a similar manner if the activity is taking place sitting or lying down.

• The past participle (stånden) is virtually obsolete; it is only used occasionally in modern-day use.

• The old supine ståndit is almost universally replaced by stått.
  • The same goes for the archaic imperative statt (from ภาษานอร์สเก่า statt), which is replaced by stå. Compare gack, old imperative of gå.

• In speech it is rather common to use stog as past tense, which is formed by analogy with slå (past tense slog). This form is generally considered nonstandard, however.

Conjugation

การผันรูปของ stå (class 6 strong)
	Active	Passive
Present tense	står
Past tense	stod
Supine	stått,ståndit
Imperative	stå
Infinitive	stå	—
Present tense	står	—
Past tense	stod	—
Supine	stått,ståndit	—
Imperative	stå	—
Present participle	stående
Past participle	stånden