steen

ภาษาดัตช์

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาดัตช์กลาง stêen, จากภาษาดัตช์เก่า stēn, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *stainaz.

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /steːn/
• สัมผัส: -eːn

• เสียง:

  (file)

คำนาม

steen ช. (พหูพจน์ stenen, ตัวบอกความเล็ก steentje ก.) (สเตน)

1. หิน

ลูกคำ

• baksteen
• gesteente
• gootsteen
• grafsteen
• kalksteen
• leisteen
• siltsteen
• steenkool
• vuursteen
• zandsteen

 

การสลับอักษร

• etsen