thuốc phiện
ภาษาเวียดนาม
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]จากthuốc (ท้วก, “drug”) + phiện (เฝี่ยน) (片 (片)) (สั้นของ á phiện (อ๊า เฝี่ยน) (鴉片 (鴉片), "ฝิ่น")).
การออกเสียง
[แก้ไข]- (ฮานอย) สัทอักษรสากล (คำอธิบาย): [tʰuək̚˧˦ fiən˧˨ʔ]
- (เว้) สัทอักษรสากล (คำอธิบาย): [tʰuək̚˦˧˥ fiəŋ˨˩ʔ]
- (นครโฮจิมินห์) สัทอักษรสากล (คำอธิบาย): [tʰuək̚˦˥ fiəŋ˨˩˨]