ความเพิกเฉย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ความ +‎ เพิกเฉย

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
คฺวาม-เพิก-เฉยคฺวาม-เพิก-เฉิ็ย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkwaam-pə̂ək-chə̌əikwaam-pə̂ək-chə̌i
ราชบัณฑิตยสภาkhwam-phoek-choeikhwam-phoek-choei
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰwaːm˧.pʰɤːk̚˥˩.t͡ɕʰɤːj˩˩˦/(สัมผัส)/kʰwaːm˧.pʰɤːk̚˥˩.t͡ɕʰɤj˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

ความเพิกเฉย

  1. คำอาการนามของ เพิกเฉย