มาศ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมร មាស (มาส), จากภาษาสันสกฤต माष (มาษ, “หน่วยวัดน้ำหนักทองคำ”); เทียบภาษามาเลเซีย mas, emas; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน มาด, ภาษาลาว ມາດ (มาด), ภาษาคำเมือง ᨾᩣ᩠ᨯ (มาด), ภาษาเขิน ᨾᩣ᩠ᨯ (มาด), ภาษาไทลื้อ ᦙᦱᧆ (มาด)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | มาด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mâat |
ราชบัณฑิตยสภา | mat | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /maːt̚˥˩/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง |
คำนาม[แก้ไข]
มาศ
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษามาเลเซีย/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːt̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter