หนอน

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰnɔːnᴬ¹, จากไทดั้งเดิม *ʰnoːlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉ᩠ᨶᩬᩁ (หนอร), ลาว ໜອນ (หนอน), ไทดำ ꪘꪮꪙ (หฺนอน), ไทขาว ꪘꪮꪙ, ไทใหญ่ ၼွၼ် (นอ̂น), ไทใต้คง ᥘᥩᥢᥴ (ล๋อ̂น) หรือ ᥢᥩᥢᥴ (น๋อ̂น), ไทแหล่ง ꩫွꩼꩫ်, พ่าเก ꩫွꩫ် (นอ̂น์), อาหม *𑜃𑜨𑜃𑜫 (*นอ̂น์), ปู้อี noonl, จ้วง non, จ้วงแบบหนง noan

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		หฺนอน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	nɔ̌ɔn
	ราชบัณฑิตยสภา	non
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/nɔːn˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

หนอน

1. ชื่อของตัวอ่อนของแมลงหลายชนิดที่ฟักออกจากไข่
2. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังอื่น ๆ ที่มีตัวยาวอ่อนนุ่มไม่มีรยางค์
3. (ภาษาปาก, สแลง, ขำขัน) อวัยวะเพศชาย