ไข่
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (สะกดผิด) ใข่
รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *qraj; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡᩱ᩵ (ไข่), ภาษาลาว ໄຂ່ (ไข่), ภาษาไทลื้อ ᦺᦃᧈ (ไฃ่), ภาษาไทดำ ꪼꪎ꪿ (ไส่), ภาษาไทใหญ่ ၶႆႇ (ไข่), ภาษาเขิน ᨡᩱ᩵ (ไข่), ภาษาอาหม 𑜁𑜩 (ขย์), ภาษาจ้วง gyaeq, ภาษาจ้วงใต้ kaeq/haeq
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | ไข่ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kài |
ราชบัณฑิตยสภา | khai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰaj˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม
[แก้ไข]ไข่
- (คำลักษณนาม ฟอง หรือ ลูก หรือ ใบ) ตัวสืบพันธุ์ประกอบด้วยเซลล์สืบพันธุ์เพศเมีย อาหาร และสิ่งห่อหุ้มซึ่งอาจจะเป็นไข่ขาว วุ้น เยื่อถุงไข่ หรือเปลือก ส่วนมากมีรูปร่างกลม จะมีตัวอ่อนภายในหรือไม่ก็ได้
- เรียกสิ่งที่เป็นเม็ดกลม ๆ เล็ก ๆ ที่มีอยู่ตามใบไม้บางชนิด
- ไข่ชะอม
- ไข่ปรง
- (ภาษาปาก, สแลง) ลูกอัณฑะ
- เขาถูกดีดไข่บังคับให้บอกที่ซ่อนเงิน
- (ภาษาปาก, สแลง) คะแนนศูนย์
- สอบคราวนี้สงสัยจะกินไข่
- ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งซึ่งกลายมาจากกล้วยป่า (Musa acuminata) ผลเล็ก เปลือกบาง ไม่มีเมล็ด บางพันธุ์มีกระที่เปลือก
คำประสม
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]ไข่ (คำอาการนาม การไข่)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/aj
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ฟอง
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ลูก
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ใบ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- สแลงภาษาไทย
- หน้าที่ใช้ชื่ออนุกรมวิธาน (species)
- คำกริยาภาษาไทย
- th:กายวิภาคศาสตร์
- th:พืช
- th:ศูนย์