กระ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กฺระ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	grà
	ราชบัณฑิตยสภา	kra
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kraʔ˨˩/(สัมผัส)
ไฟล์เสียง

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาเขมร ក្រាស់ (กฺราส̍, “หนา”)

คำนาม

กระ

1. (เต่า~) ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ ดูเหมือนซ้อนเหลื่อมกันอย่างกระเบื้องมุงหลังคาสีน้ำตาลลายเหลือง ปากงุ้มคล้ายปากเหยี่ยว ขาแบนเป็นพาย มีไข่กลมเปลือกนิ่มเหนียว ไข่ตามหาดทรายครั้งละ 150-250 ฟอง

รากศัพท์ 2

คำนาม

กระ

1. ชื่อไม้ต้นชนิด Elateriospermum tapos Blume ในวงศ์ Euphorbiaceae ผลกลมมี 3 พู เปลือกแข็ง เมื่อแก่สีคล้ำเกือบดำ เมล็ดรูปยาวรี เปลือกแข็งเป็นมันสีน้ำตาลเข้ม ภายในมีเนื้อขาว 2 กลีบประกบกัน เมื่อดิบมีพิษร้ายแรง ดองหรือคั่วแล้วกินได้ รสมัน เรียกว่า ลูกกระ

รากศัพท์ 3

เทียบภาษามอญ ကြ (กฺร)

คำนาม

กระ

1. จุดดำ ๆ หรือจุดน้ำตาลขึ้นประปรายที่ผิวกายคน สัตว์ หรือสิ่งอื่น ๆ

คำพ้องความ

• ประ

รากศัพท์ 4

คำอุปสรรค

กระ

1. ใช้เป็นพยางค์หน้า ซึ่งเดิมแผลงมาจากคำอื่นเช่น ก- กำ- กุ- ข- ต- ส-, โบราณใช้แทน ตระ-, เติมหน้าคำโดยไม่มีความหมายก็มี, เติมให้มีความหมายแน่นแฟ้นขึ้นก็มี, หรือยํ้าหน้าคำอันขึ้นต้นด้วย ก- ในบทกลอน