กระ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กฺระ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	grà
	ราชบัณฑิตยสภา	kra
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kraʔ˨˩/
ไฟล์เสียง

รากศัพท์ 1

จากภาษาเขมร ក្រាស់ (กฺราส̍)

คำนาม

กระ

1. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ ดูเหมือนซ้อนเหลื่อมกันอย่างกระเบื้องมุงหลังคาสีน้ำตาลลายเหลือง ปากงุ้มคล้ายปากเหยี่ยว ขาแบนเป็นพาย มีไข่กลมเปลือกนิ่มเหนียว ไข่ตามหาดทรายครั้งละ 150-250 ฟอง

รากศัพท์ 2

คำนาม

กระ

1. ชื่อไม้ต้นชนิด Elateriospermum tapos Blume ในวงศ์ Euphorbiaceae ผลกลมมี 3 พู เปลือกแข็ง เมื่อแก่สีคล้ำเกือบดำ เมล็ดรูปยาวรี เปลือกแข็งเป็นมันสีน้ำตาลเข้ม ภายในมีเนื้อขาว 2 กลีบประกบกัน เมื่อดิบมีพิษร้ายแรง ดองหรือคั่วแล้วกินได้ รสมัน เรียกว่า ลูกกระ

รากศัพท์ 3

คำนาม

กระ

1. จุดดำ ๆ หรือจุดน้ำตาลขึ้นประปรายที่ผิวกายคน สัตว์ หรือสิ่งอื่น ๆ

คำพ้องความ

• ประ

รากศัพท์ 4

คำอุปสรรค

กระ

1. ซึ่งเดิมเป็น ก กำ กุ ข ต สะ บัน

   กบิล - กระบิล

   กำแพง - กระแพง

   กุฎี - กระฎี

   ขจัด - กระจัด

   ตวัด - กระหวัด

   สะท้อน - กระท้อน

   บันได - กระได

2. โบราณใช้แทน ตระ เช่น

   ตระกูล - กระกูล

   ตระลาการ - กระลาการ

3. เติมหน้าคำโดยไม่มีความหมายก็มี

   ซุ้ม - กระซุ้ม

   โดด - กระโดด

   พุ่ม - กระพุ่ม

   ยาจก - กระยาจก

4. เติมให้มีความหมายแน่นแฟ้นขึ้นก็มี

   ทำ - กระทำ

   ทุ้ง - กระทุ้ง

   เสือกสน - กระเสือกกระสน

5. ย้าหน้าคำอันขึ้นต้นด้วย ก ในบทกลอน คือ กระกรี๊ด กระกรุ่น กระกลับกลอก กระเกริ่น กระเกรียม กระเกรียว กระเกรี้ยว กระเกริก
6. นอกนี้เป็น กระ มาแต่เดิม

   กระทรวง

   กระบือ