เต่า

ดูเพิ่ม: เตา และ เต๋า

ภาษาไทย

วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:

เต่า

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เต่า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtào
	ราชบัณฑิตยสภา	tao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/taw˨˩/^{(สัมผัส)}

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *tawᴮ¹, จากภาษาไทดั้งเดิม *tawᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨲᩮᩢ᩵ᩣ (เตั่า), ภาษาลาว ເຕົ່າ (เต็่า), ภาษาไทลื้อ ᦎᧁᧈ (เต่า), ภาษาไทใหญ่ တဝ်ႇ (ต่ว), ภาษาไทใต้คง ᥖᥝᥱ (เต่า), ภาษาอาหม 𑜄𑜧 (ตว์); เทียบภาษาเบดั้งเดิม *ɗuːᴮꟲ¹

คำนาม

เต่า (คำลักษณนาม ตัว)

ชื่อ สัตว์เลื้อยคลาน หลาย วงศ์ ใน อันดับ Testudines คอ ยาว ลำตัว สั้น มี กระดอง หุ้ม กระดองมีทั้ง ที่เป็น แผ่น เกล็ด แข็ง และที่เป็นแผ่นหนัง ขาและหางสั้นส่วนใหญ่หด เข้า ไปในกระดองได้ มีถิ่น อาศัย ต่าง ๆ กัน ที่อยู่บน บก เช่น เต่าเหลือง ที่อยู่ในน้ำจืด เช่น เต่านา ที่อยู่ในทะเล เช่น เต่าตนุ พวกที่มีหนังหุ้มกระดองเรียก ตะพาบ เช่น ตะพาบสวน
(กล้วย~) ชื่อไม้ยืนต้น ชนิด Polyalthia debilis Finet & Gagnep
(ขนม~) ขนมทำ ด้วย แป้ง ข้าวเจ้า ปั้น กลม ๆ ใส่ไส้ทำด้วยถั่วลิสง ผัด น้ำตาล หรือไส้อย่าง ขนมเทียน กด พิมพ์รูป เหมือนเต่า นึ่ง ให้สุก ทา น้ำมัน วางบนใบตอง เจียนเป็นรูปกลม ๆ
(ภาษาปาก, สแลง) รักแร้

คำวิสามานยนาม

เต่า

ชื่อกลุ่มดาว กลุ่ม หนึ่ง

คำคุณศัพท์

เต่า

คำพ้องความ

(สัตว์เลื้อยคลาน): ดูที่ อรรถาภิธาน:เต่า
(ไม้ยืนต้น): ไข่เต่า
(กลุ่มดาว): นายพราน

รากศัพท์ 2

เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาหมิ่นใต้ 兜／兜 (tau, “กระเป๋า; ถุง”)

คำนาม

เต่า (คำลักษณนาม ผืน หรือ ตัว)

แผ่นผ้า สำหรับ คาด หน้าอก เด็ก เล็ก ๆ

คำพ้องความ

(แผ่นผ้า): เอี๊ยม

รากศัพท์ 3

เทียบภาษาอาหม 𑜄𑜧 (ตว์)

รูปแบบอื่น

เต้า

คำนาม

เต่า

(โบราณ) คำ กำกับชื่อปีในวิธี นับ ศักราช โบราณ ของ สุโขทัยและไทย ล้านนา ตรง กับ ลำดับที่ 9 ของรอบ 12 ปี
(โบราณ) คำกำกับชื่อวัน แบบโบราณของสุโขทัยและไทยล้านนา ตรงกับลำดับที่ 9 ของรอบ 12 วัน

รากศัพท์ 4

คำนาม

เต่า

ไม้กระดานในเรือ สำปั้นสำหรับใช้ปัก หลัก แจว