รักแร้

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับจ้วงแบบจั่วเจียง raeg rex (รักเร้)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		รัก-แร้
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rák-rɛ́ɛ
	ราชบัณฑิตยสภา	rak-rae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/rak̚˦˥.rɛː˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

รักแร้

1. ส่วนร่างกายที่อยู่ใต้โคนแขนเหนือสีข้างขึ้นไป
2. เรียกส่วนของสิ่งก่อสร้างตอนที่ผนังกับผนังจดกันเป็นมุมฉากทั้งด้านในและด้านนอก

   รักแร้ปราสาท

   รักแร้กำแพงแก้ว

   รักแร้โบสถ์

คำพ้องความ

• (ใต้โคนแขน): จั๊กกะแร้, กัจฉะ, เต่า