แป้ง

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาจีนเก่า 餅 (OC *peŋʔ) หรือภาษาจีนยุคกลาง 餅 (MC piᴇŋ^X); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແປ້ງ (แป้ง)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		แป้ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpɛ̂ɛng
	ราชบัณฑิตยสภา	paeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pɛːŋ˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

แป้ง

1. สิ่งที่เป็นผงละเอียดได้จากเมล็ดพืช ผลไม้ และรากไม้ เป็นต้น ใช้เป็นอาหาร
2. ผงขาว ๆ ที่ทำด้วยหินเป็นต้น สำหรับผัดหน้า

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• กาตาลา: farina (ca) ญ.
• คอร์ซิกา: farina (co) ญ.
• ตุรกี: un (tr)
• ฝรั่งเศส: farine (fr) ญ.
• พม่า: မှုန့် (my) (หฺมุน์̥)
• ฟรียูลี: farine ญ.
• ละติน: farīna ญ.

• อังกฤษ: flour (en), meal (en), starch (en)
• อิตาลี: farina (it) ญ.
• อุซเบก: un (uz)
• อุยกูร์: ئۇن‎ (อูน)
• อุตซิตา: farina (oc) ญ.
• เขมร: ម្សៅ (km) (มฺเสา)
• แบชเคียร์: он (on)

ภาษาญ้อ

คำนาม

แป้ง

1. แป้ง