แป้ง
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาจีนเก่า 餅 (OC *peŋʔ) หรือภาษาจีนยุคกลาง 餅 (MC piᴇŋX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແປ້ງ (แป้ง)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | แป้ง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpɛ̂ɛng |
ราชบัณฑิตยสภา | paeng | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pɛːŋ˥˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
แป้ง
- สิ่งที่เป็นผงละเอียดได้จากเมล็ดพืช ผลไม้ และรากไม้ เป็นต้น ใช้เป็นอาหาร
- ผงขาว ๆ ที่ทำด้วยหินเป็นต้น สำหรับผัดหน้า
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
(1)
ภาษาญ้อ[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
แป้ง
- แป้ง
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาจีนเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɛːŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาพม่า/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเขมร/t+
- คำหลักภาษาญ้อ
- คำนามภาษาญ้อ