อนุทิน

ภาษาไทย

อนุ (“เนือง ๆ”) +‎ ทิน (“วัน”)

การแบ่งพยางค์		อะ-นุ-ทิน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	à-nú-tin
	ราชบัณฑิตยสภา	a-nu-thin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ʔa˨˩.nu˦˥.tʰin˧/^{(สัมผัส)}

อนุทิน (คำลักษณนาม เล่ม)