แป้นเกลียว
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]แป้น + เกลียว; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ nut
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | แป็้น-เกฺลียว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpɛ̂n-gliao |
| ราชบัณฑิตยสภา | paen-kliao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pɛn˥˩.klia̯w˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]แป้นเกลียว