ใกล้

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *k.raɰꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩖᩲ᩶ (กใล้) หรือ ᨠᩖᩱ᩶ (กไล้), ภาษาลาว ໃກ້ (ใก้) หรือ ໄກ້ (ไก้), ภาษาไทลื้อ ᦺᦂᧉ (ไก้), ภาษาไทใหญ่ ၵၢႆ (กาย), ภาษาอาหม 𑜀𑜧 (กว์) หรือ 𑜀𑜩 (กย์), ภาษาจ้วง gyawj, ภาษาปู้อี jaec

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ไกฺล้
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	glâi
	ราชบัณฑิตยสภา	klai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/klaj˥˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

ใกล้ (คำอาการนาม ความใกล้)

1. เคียง, ไม่ห่าง

คำกริยาวิเศษณ์

ใกล้ (คำอาการนาม ความใกล้)

1. จวน, เกือบ

คำบุพบท

ใกล้

1. เคียง, ไม่ห่าง

คำตรงข้าม

• ไกล
• ห่าง

ลูกคำ

• ใกล้เกลือกินด่าง
• ใกล้เคียง
• ใกล้ชิด
• ตะวันออกใกล้
• น้ำตาลใกล้มดใครจะอดได้
• บ้านใกล้เรือนเคียง
• ไม้ใกล้ฝั่ง
• ไม่ใกล้ไม่ไกล
• สิบเบี้ยใกล้มือ

 

คำแปลภาษาอื่น

เคียง, ไม่ห่าง

• เขิน: ᨧᩣᩴ (จาํ), ᨠᩱ᩶ (ไก้)
• คำเมือง: ᨠᩖᩱ᩶ (nod) (กไล้)
• จีน:

  จีนกลาง: 近／近 (zh) (jìn)

• ไทลื้อ: ᦺᦂᧉ (ไก้), ᦈᧄ (จัม)
• ไทใหญ่: ၸမ် (shn) (จัม)
• ลาว: ໃກ້ (lo) (ใก้)
• อังกฤษ: near (en), close to (en)