ᨧᩣᩴ

ภาษาเขิน

การออกเสียง

• (เชียงตุง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡ɕam˧˨˥/

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຈຳ (จำ), ภาษาคำเมือง ᨧᩣᩴ (จาํ), ภาษาไทลื้อ ᦈᧄ (จัม)

คำกริยา

ᨧᩣᩴ (จาํ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨧᩣᩴ)

1. ใช้, บังคับ, สั่ง

   คำพ้องความ: ᨩᩱ᩶ (ไช้), ᨷᩢ᩠ᨦᨤᩢ᩠ᨷ (บังฅับ), ᩈᩢ᩠᩵ᨦ (สั่ง)

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน จำ, ภาษาลาว ຈຳ (จำ), ภาษาไทลื้อ ᦈᧄ (จัม), ภาษาไทใหญ่ ၸမ် (จัม)

คำกริยาวิเศษณ์

ᨧᩣᩴ (จาํ) (คำอาการนาม ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨧᩣᩴ)

1. ใกล้, จวน

   คำพ้องความ: ᨠᩱ᩶ (ไก้), ᨧ᩠ᩅᩁ (จวร)

รากศัพท์ 3

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย จำ, ภาษาอีสาน จำ, ภาษาลาว ຈຳ (จำ), ภาษาคำเมือง ᨧᩣᩴ (จาํ), ภาษาไทลื้อ ᦈᧄ (จัม)

คำกริยา

ᨧᩣᩴ (จาํ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨧᩣᩴ)

1. จำ (กำหนดไว้ในใจ)

   คำพ้องความ: ᩉ᩠ᨾᩣ᩠ᨿ (หมาย)

ภาษาคำเมือง

รูปแบบอื่น

• (ถอดอักษร) จำ
• (ถอดเสียง) จ๋ำ

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡ɕam˨˦/

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຈຳ (จำ), ภาษาเขิน ᨧᩣᩴ (จาํ), ภาษาไทลื้อ ᦈᧄ (จัม)

คำกริยา

ᨧᩣᩴ (จาํ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨧᩣᩴ)

1. ใช้, บังคับ, สั่ง

   ᨧᩴᩣᨾᩢ᩠ᨶᨻᩱ

   จํามันไพ

   สั่งมันไป

   ᩈᩢ᩠᩵ᨦᨧᩴᩣ

   สั่งจํา

   สั่ง

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทลื้อ ᦈᧄ (จัม), ภาษาไทใหญ่ ၸမ် (จัม)

คำนาม

ᨧᩣᩴ (จาํ)

1. อวน, แห

รากศัพท์ 3

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย จำ, ภาษาอีสาน จำ, ภาษาลาว ຈຳ (จำ), ภาษาเขิน ᨧᩣᩴ (จาํ), ภาษาไทลื้อ ᦈᧄ (จัม)

คำกริยา

ᨧᩣᩴ (จาํ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨧᩣᩴ)

1. จำ (กำหนดไว้ในใจ)