ᨧᩣᩴ
หน้าตา
ภาษาเขิน
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕam˧˨˥/
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຈຳ (จำ), ภาษาคำเมือง ᨧᩣᩴ (จาํ), ภาษาไทลื้อ ᦈᧄ (จัม)
คำกริยา
[แก้ไข]ᨧᩣᩴ (จาํ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨧᩣᩴ)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน จำ, ภาษาลาว ຈຳ (จำ), ภาษาไทลื้อ ᦈᧄ (จัม), ภาษาไทใหญ่ ၸမ် (จัม)
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]ᨧᩣᩴ (จาํ) (คำอาการนาม ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨧᩣᩴ)
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย จำ, ภาษาอีสาน จำ, ภาษาลาว ຈຳ (จำ), ภาษาคำเมือง ᨧᩣᩴ (จาํ), ภาษาไทลื้อ ᦈᧄ (จัม)
คำกริยา
[แก้ไข]ᨧᩣᩴ (จาํ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨧᩣᩴ)
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕam˨˦/
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຈຳ (จำ), ภาษาเขิน ᨧᩣᩴ (จาํ), ภาษาไทลื้อ ᦈᧄ (จัม)
คำกริยา
[แก้ไข]ᨧᩣᩴ (จาํ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨧᩣᩴ)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทลื้อ ᦈᧄ (จัม), ภาษาไทใหญ่ ၸမ် (จัม)
คำนาม
[แก้ไข]ᨧᩣᩴ (จาํ)
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย จำ, ภาษาอีสาน จำ, ภาษาลาว ຈຳ (จำ), ภาษาเขิน ᨧᩣᩴ (จาํ), ภาษาไทลื้อ ᦈᧄ (จัม)
คำกริยา
[แก้ไข]ᨧᩣᩴ (จาํ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨧᩣᩴ)
- จำ (กำหนดไว้ในใจ)