ᨻᩱ
ภาษาเขิน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *pajᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ไป, ภาษาคำเมือง ᨻᩱ (ไพ), ภาษาลาว ໄປ (ไป), ภาษาไทลื้อ ᦺᦔ (ไป) และ ᦺᦗ (ไพ), ภาษาไทดำ ꪼꪜ (ไป), ภาษาไทใหญ่ ပႆ (ไป), ภาษาอ่ายตน ပႝ (ปย์), ภาษาจ้วง bae, ภาษาปู้อี bail
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /paj˧˧/
คำกริยา
[แก้ไข]ᨻᩱ (ไพ)
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *pajᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ไป, ภาษาเขิน ᨻᩱ (ไพ), ภาษาลาว ໄປ (ไป), ภาษาไทลื้อ ᦺᦔ (ไป) และ ᦺᦗ (ไพ), ภาษาไทดำ ꪼꪜ (ไป), ภาษาไทใหญ่ ပႆ (ไป), ภาษาอ่ายตน ပႝ (ปย์), ภาษาจ้วง bae, ภาษาปู้อี bail
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /paj˧˧/
คำกริยา
[แก้ไข]ᨻᩱ (ไพ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨻᩱ)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเขินที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเขิน
- คำกริยาภาษาเขิน
- คำอกรรมกริยาภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- คำอกรรมกริยาภาษาคำเมือง