ᨻᩱ
ภาษาเขิน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *pajᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ไป, ภาษาคำเมือง ᨻᩱ (ไพ), ภาษาลาว ໄປ (ไป), ภาษาไทลื้อ ᦺᦔ (ไป) และ ᦺᦗ (ไพ), ภาษาไทดำ ꪼꪜ (ไป), ภาษาไทใหญ่ ပႆ (ไป), ภาษาอ่ายตน ပႝ (ปย์), ภาษาจ้วง bae, ภาษาปู้อี bail
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /paj˧˧/
คำกริยา[แก้ไข]
ᨻᩱ (ไพ)
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *pajᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ไป, ภาษาเขิน ᨻᩱ (ไพ), ภาษาลาว ໄປ (ไป), ภาษาไทลื้อ ᦺᦔ (ไป) และ ᦺᦗ (ไพ), ภาษาไทดำ ꪼꪜ (ไป), ภาษาไทใหญ่ ပႆ (ไป), ภาษาอ่ายตน ပႝ (ปย์), ภาษาจ้วง bae, ภาษาปู้อี bail
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /paj˧˧/
คำกริยา[แก้ไข]
ᨻᩱ (ไพ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨻᩱ)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเขินที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเขิน
- คำกริยาภาษาเขิน
- คำอกรรมกริยาภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- คำอกรรมกริยาภาษาคำเมือง