แห
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | แห | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hɛ̌ɛ |
ราชบัณฑิตยสภา | hae | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hɛː˩˩˦/(ส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *kreːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉᩯ (แห) หรือ ᩉᩕᩯ (หแร), ภาษาเขิน ᩉᩯ (แห), ภาษาลาว ແຫ (แห) หรือ ແຂ (แข), ภาษาไทลื้อ ᦶᦠ (แห), ภาษาไทดำ ꪵꪬ (แห), ภาษาไทใหญ่ ၶႄ (แข), ภาษาอาหม 𑜁𑜦𑜧 (เข), ภาษาจ้วง re, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง he
คำนาม[แก้ไข]
แห (คำลักษณนาม ปาก)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำอนุภาค[แก้ไข]
แห
- (วรรณกรรม) ใช้เข้าคู่กับคำ ห่าง เป็น ห่างแห หรือ แหห่าง
- กระแหแหห่างชาย ดั่งสายสวาทคลาดจากสม(เห่เรือ)
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
แห
ภาษาปักษ์ใต้[แก้ไข]
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
แห (คำอาการนาม ขว่ามแห)
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
แห (อาการนาม ความแห)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ภาษาไทย:สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาไทดั้งเดิม
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาคำเมือง/m
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ปาก
- ไทย terms with redundant head parameter
- คำอนุภาคภาษาไทย
- ภาษาไทย:วรรณกรรม
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำหลักภาษาปักษ์ใต้
- คำคุณศัพท์ภาษาปักษ์ใต้
- ปักษ์ใต้ terms needing attention
- attention lacking explanation
- คำหลักภาษาอีสาน
- คำคุณศัพท์ภาษาอีสาน