ᦕᦳᧄ
ภาษาไทลื้อ[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *prɤmᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ผม, ภาษาคำเมือง ᨹᩫ᩠ᨾ (ผ็ม), ภาษาลาว ຜົມ (ผ็ม), ภาษาไทใหญ่ ၽူမ် (ผูม), ภาษาอาหม 𑜇𑜤𑜪 (ผุํ), ภาษาจ้วง byoem, Shangsi Zhuang pʰomᴬ¹, ภาษาแสก ผรั่ม
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pʰum˥/
คำนาม[แก้ไข]
ᦕᦳᧄ (ผุม)
- ผม (ขนบนหัว)