松

松 U+677E, 松 CJK UNIFIED IDEOGRAPH-677E ← 杽 [U+677D] CJK Unified Ideographs 板 → [U+677F]

ภาษาร่วม

อักษรจีน

松 (รากคังซีที่ 75, 木+4, 8 ขีด, การป้อนชางเจี๋ย 木金戈 (DCI), การป้อนสี่มุม 4893₂, การประกอบ ⿰木公)

1. pine tree
2. fir tree

ข้อมูลนี้ได้นำเข้าโดยบอต ซึ่งมีบางส่วนที่ต้องการแปลเป็นภาษาไทย กรุณาช่วยแปลข้อมูลดังกล่าว เสร็จแล้วให้นำป้ายนี้ออก

อ้างอิง

• พจนานุกรมคังซี: หน้า 514 อักขระตัวที่ 11
• พจนานุกรมไดกังวะจิเต็ง: อักขระตัวที่ 14516
• พจนานุกรมแทจาวอน: หน้า 901 อักขระตัวที่ 14
• พจนานุกรมฮั่นยฺหวี่ต้าจื้อเตี่ยน (ฉบับพิมพ์ครั้งแรก): เล่ม 2 หน้า 1173 อักขระตัวที่ 5
• ข้อมูลยูนิฮันสำหรับ U+677E

ภาษาจีน

รากศัพท์ 1

ตัวเต็ม		松
ตัวย่อ #		松
รูปแบบอื่น		枩／枩 柗／柗 梥／梥 枀／枀

การออกเสียง

• จีนกลาง

  (มาตรฐาน)

  (พินอิน): sōng (song¹)

  (จู้อิน): ㄙㄨㄥ

  (Chengdu, SP): song¹

• กวางตุ้ง (ยฺหวืดเพ็ง): cung⁴
• แคะ

  (Sixian, PFS): chhiùng

  (Meixian, Guangdong): qiung²

• หมิ่นเหนือ (KCR): cě̤ng
• หมิ่นตะวันออก (ปั้งอั๋วเส): sṳ̀ng
• หมิ่นใต้

  (ฮกเกี้ยน, เปะอั่วจี): chêng / chhêng / siông

  (แต้จิ๋ว, เพ็งอิม): sêng⁵ / song⁵

• อู๋ (วิกิพจนานุกรม): ¹son
• เซียง (วิกิพจนานุกรม): zong²

---

• จีนกลาง
  • (จีนมาตรฐาน)⁺
    • พินอิน: sōng
    • จู้อิน: ㄙㄨㄥ
    • ทงย่งพินอิน: song
    • เวด-ไจลส์: sung¹
    • เยล: sūng
    • กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: song
    • พัลลาดีอุส: сун (sun)
    • IPA จีนวิทยา^{(คำอธิบาย)}: /sʊŋ⁵⁵/
  • (Chengdu)
    • Sichuanese Pinyin: song¹
    • Scuanxua Ladinxua Xin Wenz: sung
    • สัทอักษรสากล ^{(คำอธิบาย)}: /soŋ⁵⁵/
• กวางตุ้ง
  • (กวางตุ้งมาตรฐาน, กวางเจา–ฮ่องกง)⁺
    • ยฺหวืดเพ็ง: cung⁴
    • เยล: chùhng
    • พินอินกวางตุ้ง: tsung⁴
    • Guangdong Romanization: cung⁴
    • IPA ^{(คำอธิบาย)}: /t͡sʰʊŋ²¹/
• แคะ
  • (Sixian, incl. Miaoli and Meinong)
    • Pha̍k-fa-sṳ: chhiùng
    • Hakka Romanization System: qiungˇ
    • Hagfa Pinyim: qiung²
    • Sinological IPA: /t͡ɕʰi̯uŋ¹¹/
  • (Meixian)
    • Guangdong: qiung²
    • Sinological IPA: /t͡ɕʰiʊŋ¹¹/
• หมิ่นเหนือ
  • (Jian'ou)
    • Kienning Colloquial Romanized: cě̤ng
    • IPA ^{(คำอธิบาย)}: /t͡sœyŋ²¹/
• หมิ่นตะวันออก
  • (Fuzhou)
    • ปั้งอั๋วเส: sṳ̀ng
    • IPA ^{(คำอธิบาย)}: /syŋ⁵³/
• หมิ่นใต้
  • (Hokkien: Xiamen, Quanzhou)
    • Pe̍h-ōe-jī: chêng
    • Tâi-lô: tsîng
    • Phofsit Daibuun: zeeng
    • IPA (Xiamen, Quanzhou): /t͡ɕiɪŋ²⁴/
  • (Hokkien: Xiamen, Quanzhou, Zhangzhou, General Taiwanese)
    • Pe̍h-ōe-jī: chhêng
    • Tâi-lô: tshîng
    • Phofsit Daibuun: zheeng
    • IPA (Zhangzhou): /t͡ɕʰiɪŋ¹³/
    • IPA (Kaohsiung): /t͡ɕʰiɪŋ²³/
    • IPA (Xiamen, Quanzhou, Taipei): /t͡ɕʰiɪŋ²⁴/
  • (Hokkien: Xiamen, Quanzhou, Zhangzhou, General Taiwanese)
    • Pe̍h-ōe-jī: siông
    • Tâi-lô: siông
    • Phofsit Daibuun: sioong
    • IPA (Kaohsiung): /ɕiɔŋ²³/
    • IPA (Xiamen, Quanzhou, Taipei): /ɕiɔŋ²⁴/
    • IPA (Zhangzhou): /ɕiɔŋ¹³/

หมายเหตุ:

• chêng/chhêng - vernacular (chêng is more common in Xiamen and Quanzhou);
• siông - literary.

• (แต้จิ๋ว)
  • เพ็งอิม: sêng⁵ / song⁵
  • เหมือนเปะอั่วจี: sêng / sông
  • สัทอักษรสากล ^{(คำอธิบาย)}: /seŋ⁵⁵/, /soŋ⁵⁵/

หมายเหตุ:

• sêng5 - vernacular;
• song5 - literary.

อู๋

• (เซี่ยงไฮ้)
  • วิกิพจนานุกรม: ¹son
  • สัทอักษรสากล ^{(คำอธิบาย)}: /sʊŋ⁵³/

เซียง

• (Changsha)
  • วิกิพจนานุกรม: zong²
  • สัทอักษรสากล ^{(คำอธิบาย)} (old-style): /t͡sʊŋ¹³/
  • สัทอักษรสากล ^{(คำอธิบาย)} (new-style): /t͡sən¹³/

---

• ข้อมูลภาษาถิ่น

สำเนียง	สถานที่	แก้ไข 松 (松樹)
จีนกลาง	ปักกิ่ง	/suŋ⁵⁵/
	ฮาเอ่อร์ปิน	/suŋ⁴⁴/
	เทียนจิน	/suŋ²¹/
	จี่หนาน	/ɕyŋ²¹³/
	ชิงเต่า	/səŋ²¹³/
	เจิ้งโจว	/syuŋ²⁴/
	ซีอาน	/suŋ²¹/
	ซีหนิง	/suə̃⁴⁴/
	อิ๋นชวน	/suŋ⁴⁴/
	หลานโจว	/sũn³¹/
	อุรุมชี	/suŋ⁴⁴/
	อู่ฮั่น	/soŋ⁵⁵/
	เฉิงตู	/soŋ⁵⁵/
	กุ้ยหยาง	/soŋ⁵⁵/
	คุนหมิง	/soŋ⁴⁴/
	หนานจิง	/soŋ³¹/
	เหอเฝย์	/səŋ⁵³/
จิ้น	ไท่หยวน	/suəŋ¹¹/
	ผิงเหยา	/suŋ¹³/
	ฮูฮอต	/sũŋ³¹/
อู๋	เซี่ยงไฮ้	/soŋ⁵³/
	ซูโจว	/soŋ⁵⁵/
	หางโจว	/soŋ³³/
	เวินโจว	/jyɔ³¹/
หุย	เซ่อเสี้ยน	/t͡sʰʌ̃⁴⁴/
	ถุนซี	/t͡sʰan⁴⁴/
เซียง	ฉางชา	/soŋ³³/ /t͡soŋ¹³/
	เซียงถาน	/sən³³/
กั้น	หนานชาง	/t͡ɕʰiuŋ²⁴/ ～毛 /suŋ⁴²/ ～香
แคะ	เหมยเซี่ยน	/t͡sʰiuŋ¹¹/
	เถาหยวน	/suŋ¹¹/
กวางตุ้ง	กวางเจา	/t͡sʰoŋ²¹/
	หนานหนิง	/t͡sʰuŋ²¹/
	ฮ่องกง	/t͡sʰuŋ²¹/
หมิ่น	เซี่ยเหมิน (หมิ่นใต้)	/siɔŋ³⁵/ /t͡siŋ³⁵/
	ฝูโจว (หมิ่นตะวันออก)	/syŋ⁵³/
	เจี้ยนโอว (หมิ่นเหนือ)	/t͡sœyŋ²¹/
	ซัวเถา (หมิ่นใต้)	/soŋ⁵⁵/ /seŋ⁵⁵/
	ไหโข่ว (หมิ่นใต้)	/toŋ³¹/

---

• จีนยุคกลาง: zjowng

สัมผัส
อักขระ	松
การออกเสียงที่	1/1
ต้นพยางค์ (聲)	邪 (17)
ท้ายพยางค์ (韻)	鍾 (7)
วรรณยุกต์ (調)	Level (Ø)
พยางค์เปิด/ปิด (開合)	Open
ส่วน (等)	III
ฝ่านเชี่ย	祥容切
แบกซเตอร์	zjowng
การสืบสร้าง
เจิ้งจาง ซ่างฟาง	/zɨoŋ/
พาน อู้ยฺหวิน	/zioŋ/
ซ่าว หรงเฟิน	/zioŋ/
เอดวิน พุลลีย์แบลงก์	/zuawŋ/
หลี่ หรง	/zioŋ/
หวาง ลี่	/zĭwoŋ/
เบอร์นาร์ด คาร์ลเกรน	/zi̯woŋ/
แปลงเป็นจีนกลาง ที่คาดหมาย	sóng
แปลงเป็นกวางตุ้ง ที่คาดหมาย	cung4

• จีนเก่า

  (แบกซ์เตอร์–ซาการ์): /*sə.ɢoŋ/

  (เจิ้งจาง): /*sɢloŋ/

ระบบแบกซ์เตอร์–ซาการ์ 1.1 (2014)
อักขระ	松
การออกเสียงที่	1/1
ปักกิ่งใหม่ (พินอิน)	sōng
จีนยุคกลาง	‹ zjowng ›
จีนเก่า	/*sə.ɢoŋ/
อังกฤษ	pine (n.)
Notes for Old Chinese notations in the Baxter–Sagart system: * Parentheses "()" indicate uncertain presence; * Square brackets "[]" indicate uncertain identity, e.g. *[t] as coda may in fact be *-t or *-p; * Angle brackets "<>" indicate infix; * Hyphen "-" indicates morpheme boundary; * Period "." indicates syllable boundary.

ระบบเจิ้งจาง (2003)
อักขระ	松
การออกเสียงที่	1/1
หมายเลข	4115
ส่วนประกอบ สัทศาสตร์	公
กลุ่มสัมผัส	東
กลุ่มย่อยสัมผัส	0
สัมผัสจีนยุคกลาง ที่สอดคล้อง	松
จีนเก่า	/*sɢloŋ/

รากศัพท์ 2

สำหรับการออกเสียงและความหมายของ 松 ▶ ให้ดูที่ 鬆 (อักขระนี้ 松 คือรูป ตัวย่อ ของ 鬆)

หมายเหตุ: จีนแผ่นดินใหญ่ และสิงคโปร์ ใช้อักษรจีนตัวย่อเป็นหลัก ฮ่องกง มาเก๊า และไต้หวัน ใช้อักษรจีนตัวเต็มเป็นหลัก