กลับบ้านเก่า

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		กฺลับ-บ้าน-เก่า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	glàp-bâan-gào
	ราชบัณฑิตยสภา	klap-ban-kao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/klap̚˨˩.baːn˥˩.kaw˨˩/^{(สัมผัส)}

กลับบ้านเก่า

(literally) กลับ ไป ยัง บ้านเกิดเมืองนอน ของ ตน
(ภาษาปาก, ในเชิงเปรียบเทียบ, ขำขัน) ตาย
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเขายังมาทำบุญที่วัด วันนี้กลับบ้านเก่าไปเสียแล้ว

ขับรถไม่ระวังแบบนี้ ระวังจะกลับบ้านเก่านะ

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 6.