จับเจี๋ยว
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 急燒/急烧 (kiap-sio / kip-sio)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | จับ-เจี๋ยว | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jàp-jǐao |
ราชบัณฑิตยสภา | chap-chiao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕap̚˨˩.t͡ɕia̯w˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
จับเจี๋ยว