บก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: บ.ก., บก., บัก, บิ๊ก, บึก, บุก, และ บ๋ก

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓokᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ບົກ (บ็ก), ภาษาไทใหญ่ မူၵ်း (มู๊ก)ภาษาจ้วง mboek

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์บก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbòk
ราชบัณฑิตยสภาbok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bok̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

บก

  1. ส่วนของผิวพื้นโลกที่ไม่ใช่ทะเลหรือแม่น้ำลำคลองเป็นต้น, ภาคพื้นดิน
    ทหารบก
    ทางบก
  2. ที่ที่แห้ง, ที่ที่พ้นจากน้ำ
    ขึ้นบก
    บนบก

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

บก

  1. (โบราณ) แห้ง, พร่อง, ลดลง
    นมบกอกพร่อง
  2. (โบราณ, ร้อยกรอง) ย่อยยับหมดกำลัง
    โจมปรปักษบกบาง
    (ตะเลงพ่าย)

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์บอ-กอ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbɔɔ-gɔɔ
ราชบัณฑิตยสภาbo-ko
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bɔː˧.kɔː˧/(สัมผัส)

คำวิสามานยนาม[แก้ไข]

บก

  1. อักษรย่อของ บึงกาฬ

ดูเพิ่ม[แก้ไข]

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

บก (คำอาการนาม ก๋ารบก หรือ ก๋านบก)

  1. เจาะ