ฟุน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 憤 (MC bjunX, “ไม่พอใจ, โกรธเคือง”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ฟุน, ภาษาลาว ຟຸນ (ฟุน)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ฟุน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fun |
| ราชบัณฑิตยสภา | fun | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /fun˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
ฟุน
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 憤 (MC bjunX, “ไม่พอใจ, โกรธเคือง”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฟุน, ภาษาลาว ຟຸນ (ฟุน)
คำกริยา[แก้ไข]
ฟุน
- โกรธเป็นไฟ, โกรธจัด
อ้างอิง[แก้ไข]
- เมชฌ สอดส่องกฤษ. (2552). "รายการคำศัพท์ภาษาไทยถิ่นอีสานที่คาดว่าจะเป็นคำศัพท์ร่วมเชื้อสายตระกูลไท–จีน." วารสารเอเชียตะวันออกศึกษา. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. [1]