หน้าแตก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

หน้า +‎ แตก

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์น่า-แตก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงnâa-dtɛ̀ɛk
ราชบัณฑิตยสภาna-taek
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/naː˥˩.tɛːk̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

หน้าแตก

  1. (ภาษาปาก) อาการที่ต้องได้รับความอับอายขายหน้าอย่างยิ่งเพราะผิดหวังอย่างมากหรือเพราะถูกโต้ถูกย้อนกลับมาอย่างเถียงไม่ขึ้นเป็นต้น
    เมื่อพบว่าเรื่องที่เขาพูดทุกคนรู้มาก่อนหน้านั้นแล้วก็ทำให้เขาหน้าแตกพอสมควร

คำพ้องความ[แก้ไข]