อธิปัตย์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अधिपत्य (อธิปตฺย, “ผู้เป็นใหญ่, ผู้ที่มีอำนาจสูงส่ง”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | อะ-ทิ-ปัด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | à-tí-bpàt |
ราชบัณฑิตยสภา | a-thi-pat | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔa˨˩.tʰi˦˥.pat̚˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
อธิปัตย์