เกลื่อน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เกลื้อน

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เกฺลื่อน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงglʉ̀ʉan
ราชบัณฑิตยสภาkluean
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/klɯa̯n˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

เกลื่อน (คำอาการนาม ความเกลื่อน)

  1. เรี่ยรายหรือกระจัดกระจายอยู่ทั่วไป
    ลอยเกลื่อน
    หล่นเกลื่อน
คำพ้องความ[แก้ไข]

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

เกลื่อน (คำอาการนาม การเกลื่อน)

  1. (ล้าสมัย) ทำให้ยุบหรือราบลง
    เกลื่อนที่
    เกลื่อนฝี

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

เกลื่อน (คำอาการนาม การเกลื่อน)

  1. (ล้าสมัย) ทำเนื้อความให้เชือนแชหรือไถลไปเป็นเรื่องอื่น
คำพ้องความ[แก้ไข]