เลื่อย
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເລື່ອຍ (เลื่อย), ภาษาไทใหญ่ လိူဝ်ႈ (เลิ้ว); เทียบภาษาพม่า လွှ (ลฺหฺว), ภาษาจ้วง luih (ลุ่ย "ผ่าแตกออเป็นซีก") , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง luoih (ล่วย)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เลื่อย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lʉ̂ai |
ราชบัณฑิตยสภา | lueai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɯa̯j˥˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เลื่อย (คำลักษณนาม ปื้น)
คำประสม[แก้ไข]
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
เครื่องมือสำหรับตัด
คำกริยา[แก้ไข]
เลื่อย (คำอาการนาม การเลื่อย)
- (สกรรม) ตัดด้วยเลื่อย