เสิร์ฟ

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (สะกดผิด) เสิรฟ, เสิรฟ์, เสริฟ, เสริฟ์

รากศัพท์

ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษาอังกฤษ serve

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เสิบ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sə̀əp
	ราชบัณฑิตยสภา	soep
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sɤːp̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

เสิร์ฟ (คำอาการนาม การเสิร์ฟ)

1. (ภาษาปาก) ยกอาหารหรือเครื่องดื่มมาบริการ

   บริกรเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้า

2. (ภาษาปาก, กีฬา) เริ่มส่งลูกให้ฝ่ายตรงข้ามรับ

   ฝ่ายไทยเป็นฝ่ายได้เสิร์ฟก่อน