เหวี่ยง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ວ່ຽງ (ว่ย̂ง)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เหฺวี่ยง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wìiang |
ราชบัณฑิตยสภา | wiang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wia̯ŋ˨˩/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
เหวี่ยง (คำอาการนาม การเหวี่ยง)