ไพล

ดูเพิ่ม: ไพล่

ภาษาไทย

รากศัพท์

เป็นไปได้ว่ามาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ វ្រលៃ (วฺรไล); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫວ້ານພະໄລ (หว้านพะไล) หรือ ຫວ້ານໄພ (หว้านไพ), ภาษาเขมร ពន្លៃ (พนฺไล)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ไพฺล
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	plai
	ราชบัณฑิตยสภา	phlai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰlaj˧/(สัมผัส)

คำนาม

ไพล (คำลักษณนาม ต้น)

1. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Zingiber montanum (Koenig) Link ex Dictr. ในวงศ์ Zingiberaceae ต้นและใบคล้ายขิง เหง้าสีเหลืองอมเขียวใช้ทำยาได้

คำคุณศัพท์

ไพล

1. (สี~) สีเหลืองอมเขียวอย่างสีเหง้าไพล