ຊີ້
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟiːꟲ, จากภาษาจีนยุคกลาง 指 (MC tsyijX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชี้, ภาษาคำเมือง ᨩᩦ᩶ (ชี้), ภาษาไทลื้อ ᦋᦲᧉ (ชี้), ภาษาไทดำ ꪋꪲ꫁ (จิ้̱), ภาษาไทขาว ꪋꪲꫂ, ภาษาไทใหญ่ ၸီႉ (จี๎), ภาษาอาหม 𑜋𑜣 (ฉี), ภาษาจ้วงแบบหนง jix
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [siː˥˨]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [siː˧˦]
- การแบ่งพยางค์: ຊີ້
- สัมผัส: -iː