ບຸງ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาลาว[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย บุง, ภาษาอีสาน บุง; ร่วมรากกับ ກະບຸງ (กะบุง)

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ບຸງ (บุง)

  1. กระบุง, ภาชนะสานด้วยไม้ไผ่ ก้นสอบ ปากกว้าง ไม่มีไม้ตรงปากสำหรับสะพาย ใช้สำหรับใส่ข้าวสาร เป็นต้น

คำสืบทอด[แก้ไข]

  • ไทใหญ่: မုင် (มุง)

อ้างอิง[แก้ไข]