بولو

ภาษามลายูแบบปัตตานี

รากศัพท์

สืบทอดจากมาเลย์อิกดั้งเดิม *bulu, จากมาลาโย-จามิกดั้งเดิม *bulu, จากมาลาโย-ซุมบาวันดั้งเดิม *bulu, จากมาลาโย-พอลินีเชียนดั้งเดิม *bulu; ร่วมเชื้อสายกับมาเลเซีย bulu

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /bu.lu/

คำนาม

بولو (อักษรไทย บูลู)

1. ขน (ไม่รวมผม)

ภาษามาเลเซีย

คำนาม

بولو (พหูพจน์ بولو-بولو หรือ بولو۲, สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่งไม่ทางการ بولوکو, สัมพันธการกบุคคลที่สอง بولومو, สัมพันธการกบุคคลที่สาม بولوڽ)

1. การสะกดเป็นอักษรยาวีของ bulu