بوڠاوْ

ดูเพิ่ม: بّوڠاوْ‎

ภาษามลายูแบบปัตตานี

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษามาเลย์อิกดั้งเดิม *buŋaʔ, จากภาษามาลาโย-พอลินีเชียนดั้งเดิม *buŋa; ร่วมเชื้อสายกับภาษามาเลเซีย bunga

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /bu.ŋɔ/

คำนาม

بوڠاوْ (อักษรไทย บูงอ)

1. ดอกไม้