بوڠاوْ

ดูเพิ่ม: بّوڠاوْ‎

ภาษามลายูแบบปัตตานี

รากศัพท์

สืบทอดจากมาเลย์อิกดั้งเดิม *buŋaʔ, จากมาลาโย-พอลินีเชียนดั้งเดิม *buŋa; ร่วมเชื้อสายกับมาเลเซีย bunga

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /bu.ŋɔ/

คำนาม

بوڠاوْ (อักษรไทย บูงอ)

1. ดอกไม้