ڤاوْهوْڠ

ภาษามลายูแบบปัตตานี

รูปแบบอื่น

• ڤ̲وْڠ‎ / พง

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษามาเลย์อิกดั้งเดิม *puhun, จากภาษามาลาโย-พอลินีเชียนดั้งเดิม *puqun; ร่วมเชื้อสายกับภาษามาเลเซีย pohon, ภาษาอูรักลาโวยจ ปูโฮด

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pɔ.hoŋ/

คำนาม

ڤاوْهوْڠ (อักษรไทย ปอฮง)

1. ต้นไม้