พง

ดูเพิ่ม: พัง, พิง, พึง, พึ่ง, พุง, พุ่ง, และ พู๊ง

ภาษาไทย

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ພົງ (พ็ง), ภาษาไทใหญ่ ပူင်း (ปู๊ง), ภาษาอาหม 𑜆𑜤𑜂𑜫 (ปุง์)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		พง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pong
	ราชบัณฑิตยสภา	phong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰoŋ˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		พงศ์

คำนาม

พง

1. ดงหญ้าหรือดงไม้ที่เป็นหมู่ ๆ หรือที่รก ๆ

   ป่าดงพงพี

   รกเป็นพง

รากศัพท์ 2

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		พง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pong
	ราชบัณฑิตยสภา	phong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰoŋ˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		พงศ์

คำนาม

พง

1. แขม, ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum arundinaceum Retz.
2. เลา, ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum spontaneum L.

รากศัพท์ 3

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		พอ-งอ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pɔɔ-ngɔɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	pho-ngo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰɔː˧.ŋɔː˧/(สัมผัส)

คำวิสามานยนาม

พง

1. อักษรย่อของ พังงา