กงไฉ่
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาแต้จิ๋ว[1] 貢 (ก่ง[2], “เครื่องบรรณาการ”) + 菜 (ไฉ่[3], “ผัก”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | กง-ไฉ่ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gong-chài |
| ราชบัณฑิตยสภา | kong-chai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /koŋ˧.t͡ɕʰaj˨˩/ | |
คำนาม[แก้ไข]
กงไฉ่
