เค็ม

ดูเพิ่ม: เคม และ เคมี

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาจีนเก่า 鹹 (OC *ɡrɯːm) หรือ 鹽 (OC *ɡ·lam, *ɡ·lams); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨣᩮ᩠ᨾ (เคม), ภาษาลาว ເຄັມ (เคัม), ภาษาไทลื้อ ᦋᦲᧄ (ชีม), ภาษาไทดำ ꪹꪁꪸꪣ (เก̱ย̂ม), ภาษาไทใหญ่ ၸဵမ်း (เจ๊ม), ภาษาพ่าเก ꩡ်ံ (จ์ํ) หรือ ꩡိမ် (จิม์), ภาษาอาหม 𑜀𑜧𑜪 (กว์ํ) หรือ 𑜀𑜢𑜉𑜫 (กิม์), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง keemz (เค็ม/คีม), ภาษาแสก แค๊ม

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เค็ม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kem
	ราชบัณฑิตยสภา	khem
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰem˧/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

เค็ม (คำอาการนาม ความเค็ม)

1. มีรสอย่างรสเกลือ
2. (ในเชิงเปรียบเทียบ) พยายามให้ได้ประโยชน์มากกว่า

คำแปลภาษาอื่น

มีรสอย่างรสเกลือ

• คำเมือง: ᨣᩮ᩠ᨾ (nod) (เคม)
• ดัตช์: zoutig (nl) (ซาวตึฅ)
• ไทดำ: ꪹꪁꪸꪣ (blt) (เก̱ย̂ม)
• ไทใหญ่: ၸဵမ်း (shn) (เจ๊ม)
• ลาว: ເຄັມ (lo) (เคัม)
• สเปน: salado (es) (ซาลาโด)
• อังกฤษ: salty (en) (ซอลที)

คำกริยา

เค็ม (คำอาการนาม การเค็ม หรือ ความเค็ม)

1. งกมาก ไม่ยอมเสียผลประโยชน์ของตนและต้องการได้ฝ่ายเดียว