เกลือ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *klwɯəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩖᩮᩬᩥᩋ (กเลอิอ), ภาษาเขิน ᨠᩮᩬᩨ (เกอื), ภาษาลาว ເກືອ (เกือ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦂᦲ (เกี), ภาษายอง ᨠᩮᩬᩥ (เกอิ), ภาษาไทดำ ꪹꪀ (เก), ภาษาไทใหญ่ ၵိူဝ် (เกิว), ภาษาอาหม 𑜀𑜢𑜤𑜈𑜫 (กึว์), ภาษาจ้วง gyu，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง gwa
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เกฺลือ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | glʉʉa |
| ราชบัณฑิตยสภา | kluea | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /klɯa̯˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
เกลือ
- วัตถุที่มีรสเค็ม ใช้ประกอบอาหารเป็นต้น โดยทั่วไปได้มาจากน้ำทะเล
- (เคมี) สารประกอบซึ่งประกอบด้วยโลหะหรือหมู่ธาตุที่เทียบเท่าโลหะกับอนุมูลกรด
- (ภาษาปาก) รางวัลที่ไร้ค่า (เช่นจากกาชา)
คำพ้องความ[แก้ไข]
- (1) เกลือสมุทร
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
(1) วัตถุที่มีรสเค็ม
|
|