กระทุ้ง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาจ้วง dungj (ตุ้ง-กระทุ้ง แหย่) , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง tungx (ทุ้ง-กระทุ้ง แหย่)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | กฺระ-ทุ้ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | grà-túng |
| ราชบัณฑิตยสภา | kra-thung | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kra˨˩.tʰuŋ˦˥/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]กระทุ้ง (คำอาการนาม การกระทุ้ง)