กิตติ

ดูเพิ่ม: กตฺตุํ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาบาลี กิตฺติ (“เสียงเลื่องลือ”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กิด-ติ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gìt-dtì
	ราชบัณฑิตยสภา	kit-ti
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kit̚˨˩.tiʔ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

กิตติ

1. คำเล่าลือ, คำสรรเสริญ