ข้ามไปเนื้อหา

สรรเสริญ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากเขมร សរសើរ (สรเสิร)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์สัน-เสินสัน-ระ-เสิน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎn-sə̌ənsǎn-rá-sə̌ən
ราชบัณฑิตยสภาsan-soensan-ra-soen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/san˩˩˦.sɤːn˩˩˦/(สัมผัส)/san˩˩˦.ra˦˥.sɤːn˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

สรรเสริญ (คำอาการนาม การสรรเสริญ หรือ ความสรรเสริญ)

  1. กล่าวคำยกย่อง เชิดชู หรือเทิดทูน, สรเสริญ ก็ใช้
    สรรเสริญพระพุทธคุณ
  2. กล่าวคำชมด้วยความนิยมพอใจ หรือเยินยอคุณความดี
    สรรเสริญคนที่มีความกตัญญูรู้คุณ