กินถั่วดำ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]กิน + ถั่วดำ (มาจากชื่อเล่นของผู้ชายที่ถูกตำรวจจับเมื่อ พ.ศ. 2478 เนื่องจากมีพฤติกรรมทางเพศกับเด็กชายจำนวนมากและให้เด็กชายเหล่านั้นค้าประเวณี)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | กิน-ถั่ว-ดำ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gin-tùua-dam |
| ราชบัณฑิตยสภา | kin-thua-dam | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kin˧.tʰua̯˨˩.dam˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]กินถั่วดำ
อ้างอิง
[แก้ไข]- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 12.