กุนเชียง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia
กุนเชียง

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 灌腸灌肠 (guêng3 ciang5, ไส้กรอก)[1]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์กุน-เชียง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgun-chiiang
ราชบัณฑิตยสภาkun-chiang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kun˧.t͡ɕʰia̯ŋ˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

กุนเชียง

  1. ไส้กรอกอย่างจีน
  2. (ภาษาปาก, สแลง, ร้อยกรอง) อวัยวะเพศชาย
    ยามหิวขึ้นมาละพี่จะพาไปเลี้ยง ให้น้องกินกุนเชียงละพี่จะกินผัดหมี่
    (เพลง หนุ่มโคราช)

อ้างอิง[แก้ไข]